Kurator; Magdalena Gryska
Więcej TUTAJ
czwartek, 8 marca 2012
Eat, sleep, paint, video film
Kurator; Magdalena Gryska
Więcej TUTAJ
niedziela, 25 września 2011
środa, 21 września 2011
wtorek, 2 sierpnia 2011
Werk der Woche: die junge, polnische Malerin AGA MIGDALEK beschreibt in Ihren Bildern die tiefe Leer
"Die Realität einzufangen, um sie dann still zu legen,um sie zu überraschen an der Grenze ihres Doppelgängers.Jean BaudrillardWenn man sich Gedanken...
wtorek, 5 lipca 2011
Odsłony kobiecości - wystawa młodej sztuki w Polswissart
Dom Aukcyjny Polswissart zaprasza serdecznie na wyjątkową wystawę młodej sztuki. Pod hasłem „Odsłony kobiecości” przygotowaliśmy zbiorowy komentarz na temat tego, co interesuje kobiety, jaka jest ich twórczość oraz jak są widziane w męskich oczach. Zaproszeni do udziału w wystawie artyści to autorzy wielokrotnie doceniani przez kolekcjonerów na aukcjach sztuki młodej, jakie Polswissart przygotowuje od prawie dwóch lat (do tej pory odbyło się 7 aukcji o tej tematyce).
Ekspozycja prezentuje prace malarskie i graficzne o różnorodnej tematyce i stylistyce. Znajdziemy tu portrety i kreacje abstrakcyjne, akt obok socjologicznej diagnozy ujętej we współczesne sceny rodzajowe, pejzaż industrialny i nostalgiczny oraz oczywiście akt. Realizm ściera się tu z kreacjami nadrealnymi, pop-artem czy wariacjami optycznymi. Prezentowane prace to typowe przykłady twórczości artystów, którzy mają już wyrobiona na rynku markę, potwierdzoną poprzez wystawy w prestiżowych galeriach, nagrody, stypendia i oczywiście notowania aukcyjne.
„Odsłony kobiecości” to młoda polska scena malarska w pigułce. Zapraszamy serdecznie do odwiedzenia Galerii Polswissart (ul. Wiejska 20, Warszawa) oraz strony internetowej www.polswissart.pl, na której znajduje się katalog wystawy. Ekspozycja ma charakter sprzedażny, a trwać będzie do 15 sierpnia 20011 r.
piątek, 1 lipca 2011
Galerie Sandhofer - Wireless
"Przyłapać rzeczywistość po to, by ją unieruchomić,
zaskoczyć ją na granicy jej sobowtóra."
Jean Baudrillard
Jeśli chcieć zastanowić się nad tym nad obrazem sztuki współczesnej dziś, to należy zauważyć, że poza tradycyjnymi technikami plastycznymi trwa obecnie eksplozja prac audiovideo. Media cyfrowe, stały sie kolejnym narzędziem twórczym, umożliwiającym tworzenie prac zarówno prostych, jak i niezwykle skomplikowanych wizualnie i narracyjnie. Niektóre realizacje współczesnych artystów stoją już na pograniczu filmu atystycznego i filmu fabularnego, nie ustepując temu drugiemu ani jakością obrazu, ani rozmachem produkcji.
Obok wybitnych prac prezentowanych w galeriach, powstają również te o niskim poziomie artystycznym, wykorzystywane do tanich materiałów reklamowych. I właśnie nieprofesjonalne i brzydkie obrazy cyfrowe zafascynowały młodą polską malarkę Age Migdałek, której wystawa zatytułowana „Wireless” prezentowana jest obecnie w Galerie Sandhofer. Artystka stworzyła kolekcję obrazów opartych na fotografiach stockowych mających służyć do reklamowania mobilnych urządzeń bezprzewodowych.
Z płócien uśmiechają się do nas dzieci grające w Play Station i w gry komputerowe. Nastolatkowie zasłuchani w muzykę z mp3 playerów i zapatrzeni w monitory laptopów, nie dostrzegają nawet, że obok nich nikogo nie ma. Obrazy Agi Migdałek to tak naprawdę obrazy o samotności współczesnego człowieka, który zatopiony w sieci wirtualnych relacji nie jest w stanie pielęgnować relacji miedzy ludzkich poza nią. Znajomi z komunikatorów i portali społecznościowych są bardziej namacalni niż człowiek mijany na ulicy. Żeby nie przekroczył naszej wirtualnej przestrzeni życiowej, należy odgrodzić się od niego słuchawkami z doskonałą jakością dźwięku.
To właśnie to zatopienie w nierelanym, sztucznie wygenerowanym świecie jest potwierdzeniem słów francuskiego socjologa i filozofa Jeana Baudrillarda: „Żyjemy w świecie symulacji, w którym najwyższą funkcją znaku jest wymazanie rzeczywistości i jednocześnie ukrycie jej zniknięcia”. Zafascynowana tą teorią Migdałek, doskonale ukazuje rozdźwięk między bujnością życia w sieci , rozgrywającego się w sferze intelektualnej, wyobrażeniowej, a wizualną pustką, samotnością i deformacją naturalnej potrzeby bliskości.
Dla wzmocnienia owego wynaturzenia emocjonalności ery komunikacji globalnej, Migdałek dokonuje manipulacji fotografii stockowych, deformując je najprostszymi filtrami z Photoshopa. W ten sposób zatraca realizm na rzecz efektu wycinankowej gradacji kolorystycznej. Dodatkowo deformuje przestrzeń, która rozciaga się w przestrzeni i załamuje, dając wrażenie schizofrenicznych omamów, rozbijających sztucznie szczęśliwy świat z tanich fotografii. Artystka świadomie i z premedytacją posługuje się kiczowatymi efektami i banalnymi fotografiami, dla wydobycia głęboko skrywanej pustki i bezsensu.
Paulina Sadowska
zaskoczyć ją na granicy jej sobowtóra."
Jean Baudrillard
Jeśli chcieć zastanowić się nad tym nad obrazem sztuki współczesnej dziś, to należy zauważyć, że poza tradycyjnymi technikami plastycznymi trwa obecnie eksplozja prac audiovideo. Media cyfrowe, stały sie kolejnym narzędziem twórczym, umożliwiającym tworzenie prac zarówno prostych, jak i niezwykle skomplikowanych wizualnie i narracyjnie. Niektóre realizacje współczesnych artystów stoją już na pograniczu filmu atystycznego i filmu fabularnego, nie ustepując temu drugiemu ani jakością obrazu, ani rozmachem produkcji.
Obok wybitnych prac prezentowanych w galeriach, powstają również te o niskim poziomie artystycznym, wykorzystywane do tanich materiałów reklamowych. I właśnie nieprofesjonalne i brzydkie obrazy cyfrowe zafascynowały młodą polską malarkę Age Migdałek, której wystawa zatytułowana „Wireless” prezentowana jest obecnie w Galerie Sandhofer. Artystka stworzyła kolekcję obrazów opartych na fotografiach stockowych mających służyć do reklamowania mobilnych urządzeń bezprzewodowych.
Z płócien uśmiechają się do nas dzieci grające w Play Station i w gry komputerowe. Nastolatkowie zasłuchani w muzykę z mp3 playerów i zapatrzeni w monitory laptopów, nie dostrzegają nawet, że obok nich nikogo nie ma. Obrazy Agi Migdałek to tak naprawdę obrazy o samotności współczesnego człowieka, który zatopiony w sieci wirtualnych relacji nie jest w stanie pielęgnować relacji miedzy ludzkich poza nią. Znajomi z komunikatorów i portali społecznościowych są bardziej namacalni niż człowiek mijany na ulicy. Żeby nie przekroczył naszej wirtualnej przestrzeni życiowej, należy odgrodzić się od niego słuchawkami z doskonałą jakością dźwięku.
To właśnie to zatopienie w nierelanym, sztucznie wygenerowanym świecie jest potwierdzeniem słów francuskiego socjologa i filozofa Jeana Baudrillarda: „Żyjemy w świecie symulacji, w którym najwyższą funkcją znaku jest wymazanie rzeczywistości i jednocześnie ukrycie jej zniknięcia”. Zafascynowana tą teorią Migdałek, doskonale ukazuje rozdźwięk między bujnością życia w sieci , rozgrywającego się w sferze intelektualnej, wyobrażeniowej, a wizualną pustką, samotnością i deformacją naturalnej potrzeby bliskości.
Dla wzmocnienia owego wynaturzenia emocjonalności ery komunikacji globalnej, Migdałek dokonuje manipulacji fotografii stockowych, deformując je najprostszymi filtrami z Photoshopa. W ten sposób zatraca realizm na rzecz efektu wycinankowej gradacji kolorystycznej. Dodatkowo deformuje przestrzeń, która rozciaga się w przestrzeni i załamuje, dając wrażenie schizofrenicznych omamów, rozbijających sztucznie szczęśliwy świat z tanich fotografii. Artystka świadomie i z premedytacją posługuje się kiczowatymi efektami i banalnymi fotografiami, dla wydobycia głęboko skrywanej pustki i bezsensu.
Paulina Sadowska
poniedziałek, 9 maja 2011
czwartek, 17 marca 2011
czwartek, 24 lutego 2011
wtorek, 22 lutego 2011
sobota, 12 lutego 2011
Subskrybuj:
Posty (Atom)